બાંદા, ઉત્તર પ્રદેશના બાંદા જિલ્લામાં પોસ્ટ કરાયેલ મહિલા સિવિલ જજે ઈચ્છામૃત્યુ માટે વિનંતી કરી છે. તેમણે સુપ્રીમ કોર્ટના ચીફ જસ્ટિસને પત્ર લખીને આ માંગણી કરી છે. ન્યાયાધીશે આરોપ લગાવ્યો છે કે જિલ્લા ન્યાયાધીશે તેને શારીરિક અને માનસિક ત્રાસ આપ્યો છે. અનેક વખત ફરિયાદ ન સાંભળ્યા બાદ હવે તેમણે આ મામલે ચીફ જસ્ટિસને પત્ર લખ્યો છે. આ પત્ર સોશિયલ મીડિયા પર વાયરલ થયો છે. મહિલા ન્યાયાધીશના પત્ર અનુસાર બારાબંકીમાં તેની પોસ્ટિંગ દરમિયાન એક જિલ્લા ન્યાયાધીશે તેને શારીરિક અને માનસિક રીતે ત્રાસ આપ્યો હતો. તેણીનો આરોપ છે કે તે તેણીને ’રાત્રે’ મળવા માટે કહેતો હતો. સિવિલ જજે પત્રમાં લખ્યું, હું આ પત્ર અત્યંત પીડા અને નિરાશામાં લખી રહી છું. આ પત્ર મારી સ્ટોરી કહેવા અને પ્રાર્થના કરવા સિવાય બીજો કોઈ હેતુ નથી કે મારા સૌથી મોટા ઝ્રત્નૈં કૃપા કરીને મને મારું જીવન સમાપ્ત કરવા દે. હું સામાન્ય લોકોને ન્યાય અપાવીશ એવી માન્યતા સાથે ન્યાયિક સેવામાં જોડાઈ હી. મને બહુ ઓછી ખબર હતી કે જે કામ માટે હું જઈ રહી હતી તે મને ન્યાયની ભિખારી બનાવી દેશે.
મારી સેવાના ટૂંકા ગાળામાં મને ખુલ્લી અદાલતમાં દુર્વ્યવહાર થવાનું દુર્લભ સન્માન મળ્યું છે. મારી સાથે અત્યંત જાતીય સતામણી થઈ છે. મારી સાથે ખરાબ વર્તન કરવામાં આવ્યું છે. મારી આશા અન્યોને ન્યાય મળવાની હતી. પરંતુ શું સારું છે? શું મને મળ્યું? હું ભારતમાં કામ કરતી મહિલાઓને કહેવા માંગુ છું કે તેઓ જાતીય સતામણી સાથે જીવતા શીખે. આ આપણા જીવનનું સત્ય છે. પીઓએસએચ (પ્રોટેક્શન ઑફ વુમન ફ્રોમ સેક્સ્યુઅલ હેરેસમેન્ટ) અધિનિયમ એ સૌથી મોટું જૂઠ છે જે અમને કહેવામાં આવ્યું છે. કોઈ અમારું નથી. સાંભળે છે. કોઈને પડી નથી. જો તમે ફરિયાદ કરશો તો તમને હેરાન કરવામાં આવશે.
આગળ કહ્યું, જ્યારે હું કહું છું કે અમારું કોઈ સાંભળતું નથી, ત્યારે તેમાં સુપ્રીમ કોર્ટનો પણ સમાવેશ થાય છે. તમને આત્મહત્યા કરવા માટે ઉશ્કેરવામાં આવશે. અને જો તમે મારા જેવા નસીબદાર નથી, તો તમારો પહેલો આત્મહત્યાનો પ્રયાસ પણ નિષ્ફળ જશે. તેઓએ કહ્યું, મેં ન્યાયી સુનાવણી વિશે વાત કરી છે. અગાઉ, મેં સપ્ટેમ્બર ૨૦૨૨ માં આ બાબતે હાઇકોર્ટને પત્ર લખ્યો હતો. ત્યાંથી કોઈ સાંભળતું ન હતું. અમારે તપાસ શરૂ કરવા માટે ઘણા પ્રયત્નો કરવા પડ્યા. હજારો મેઈલ મોકલ્યા. તપાસ શરૂ થતાં છ મહિનાનો સમય લાગ્યો હતો. જે પીઓએસએચ એક્ટ મુજબ ત્રણ મહિનામાં થવું જોઈતું હતું. મેં જુલાઈ ૨૦૨૩માં હાઈકોર્ટની આંતરિક ફરિયાદ સમિતિને પત્ર પણ લખ્યો હતો. પરંતુ કોઈએ યાન ન આપ્યું.
જજે કહ્યું કે જજ હોવા છતાં તે સિસ્ટમ સામે લડી શકી નથી. પોતાના માટે નિષ્પક્ષ તપાસ પણ કરાવી શકી નથી. તેમણે આરોપ લગાવ્યો હતો કે પૂછપરછમાં સામેલ સાક્ષીઓ જિલ્લા ન્યાયાધીશના તાત્કાલિક ગૌણ હતા. સમિતિ કેવી રીતે સાક્ષીઓ પાસેથી તેમના બોસ સામે જુબાની આપે તેવી અપેક્ષા રાખે છે તે તેમની સમજની બહાર છે. ન્યાયાધીશે કહ્યું કે તેમણે તપાસ દરમિયાન માત્ર જિલ્લા ન્યાયાધીશની બદલી કરવાની વિનંતી કરી હતી. પરંતુ તેમની વિનંતીને પણ ધ્યાન આપવામાં આવી ન હતી. સિવિલ જજનું કહેવું છે કે તેમણે જિલ્લા ન્યાયાધીશની બદલી માટે આ રીતે વિનંતી કરી ન હતી. તેમના મતે હાઈકોર્ટ પહેલાથી જ ન્યાયિક બાજુથી નિષ્કર્ષ પર આવી ચુકી છે કે પુરાવા સાથે છેડછાડ કરવામાં આવી રહી છે. પત્રના અંતમાં જજે લખ્યું છે કે છેલ્લા દોઢ વર્ષથી તેને ચાલતી લાશ બનાવવામાં આવી છે. તેના જીવનમાં કોઈ હેતુ બચ્યો નથી. તેણે ચીફ જસ્ટિસ પાસે સન્માનપૂર્વક જીવનનો અંત લાવવાની પરવાનગી માંગી છે.