નવીદિલ્હી,
વિશ્ર્વમાં એકસ્ટ્રા મેરિટેલ અફેર માટે ફ્રાંસે પ્રથમ અને એકમાત્ર ડેટિંગ એપ્લિકેશન અને વેબસાઇટ બનાવી છે ગ્લીડન. આ એપ એક મહિલા દ્વારા મહિલાઓની જરૂરિયાતોને ધ્યાનમાં રાખીને બનાવવામાં આવી છે. તેને ચલાવનારી આખી ટીમ પણ મહિલાઓની છે. આ એપ મહિલાઓ માટે બિલકુલ ફ્રી છે, જ્યારે પુરુષોએ તેનો ઉપયોગ કરવા માટે પૈસા ચૂકવવા પડે છે. જો કે આ એપને ફ્રાન્સમાં ૨૦૦૯માં લોન્ચ કરવામાં આવી હતી, પરંતુ ભારતમાં તેની એન્ટ્રી વર્ષ ૨૦૧૭માં થઈ હતી. પાંચ વર્ષ જૂની એપ સાથે જોડાયેલા નવા સમાચાર એ છે કે તેના પર યુઝર્સની સંખ્યા એક કરોડ સુધી પહોંચી ગઈ છે. આમાં ૨૦ લાખ યુઝર્સ એકલા ભારતના છે, જે સપ્ટેમ્બર ૨૦૨૨ પછી ૧૧ ટકાના દરે વધ્યા છે.
માહિતી અનુસાર, ભારતના દરેક શહેરમાંથી યુઝર્સ એક્સ્ટ્રા મેરિટલ અફેર માટે આ એપનો ઉપયોગ કરી રહ્યા છે. તેમાંથી ૬૬ ટકા યુઝર્સ ટિયર-૧ શહેરોના છે જ્યારે ૩૪ ટકા ટાયર ૨ અને ૩ ટકા નાના શહેરોના છે. એટલે કે આ ડેટિંગ એપની પહોંચ માત્ર મુંબઈ, બેંગલુરુ, દિલ્હી, કોલકાતા જેવા મોટા શહેરોમાં જ નથી, પરંતુ લોકો મેરઠ, ભોપાલ, પટના જેવા શહેરોમાં પણ તેનો ઉપયોગ કરી રહ્યા છે. બેંગલુરુ, મુંબઈ, કોલકાતા, દિલ્હી, જયપુર, ભોપાલ, ઈન્દોર, પુણે, હૈદરાબાદ, ચેન્નાઈ, ગુરુગ્રામ, અમદાવાદ, ચંદીગઢ, લખનૌ, કોચી, નોઈડા, ગુવાહાટી, વિશાખાપટ્ટનમ, નાગપુર, સુરત અને ભુવનેશ્ર્વરના માત્ર પુરુષોએ જ એપ માટે રજિસ્ટ્રેશન નથી કર્યું પણ ૨૦૧૯થી મહિલાઓએ પણ રજિસ્ટ્રેશન કરાવી રહી છે.
બેંગલુરુમાં લગ્નેત્તર સંબંધો વધુને વધુ સામાન્ય બની રહ્યા છે, જેના કારણે તે દેશની કહેવાતી બેવફાઈની રાજધાની બની ગઈ છે. બેંગલુરુ યુઝર્સ ગ્લીડન પર દરરોજ સરેરાશ દોઢ કલાક સમય ગાળે છે. એપ્લિકેશનનો ઉપયોગ કરવાનો તેમનો સમય બપોરે ૧૨-૩ વાગ્યાનો છે, એટલે કે લંચનો સમય અથવા ૧૦ થી મધ્યરાત્રિ. જ્યારે પુરૂષો ૨૪-૩૦ વર્ષની વયજૂથની મહિલાઓને શોધે છે, ત્યારે મહિલાઓ એપ પર ૩૧-૪૦ વર્ષની ઉંમરના પુરૂષોને શોધે છે. સ્ત્રીઓ વર્ચ્યુઅલ સંબંધોને પ્રાધાન્ય આપવામાં વધુ સાવધ હોય છે. એપ્રિલ ૨૦૨૦માં વેબસાઇટે સમગ્ર ભારતમાં એક સર્વે હાથ ધર્યો હતો. આ સર્વેમાં સામેલ પુરુષો અને મહિલાઓને પૂછવામાં આવ્યું કે તેઓ શા માટે તેમના પાર્ટનર સાથે છેતરપિંડી કરે છે?
ડેટિંગ એપ ગ્લીડન દ્વારા કરવામાં આવેલા સર્વેમાં એમ પણ કહેવામાં આવ્યું છે કે ભારતીય મહિલાઓના લગ્નમાં ૭૭ ટકા બેવફાઈનું કારણ એકલતા છે. હિન્દી અર્થ કાઢવામાં આવે તો બોરિયત, નીરસતા, ડિસઇન્ટરેસ્ટ જેવા શબ્દો સામે આવે છે. ભારતમાં લગ્ન બે કરતા વધુ લોકોના પરિવારને ધ્યાનમાં રાખીને કરવામાં આવે છે. લગ્નજીવનમાં કંટાળો આવવા પાછળનું સૌથી મોટું કારણ વાતચીતનો અભાવ છે. સ્ત્રીઓ ને ભાવનાત્મક આત્મીયતા જોઈએ છે. જ્યારે, પુરુષોને શારીરિક આત્મીયતા બંનેની જરૂર હોય છે. બંને ન તો પોતાના પાર્ટનર સાથે ખુલીને વાત કરે છે કે ન તો પ્રેમ, લાગણી, પ્રશંસા વ્યક્ત કરે છે. ટેક્નોલોજીના આગમનથી, પરસ્પર સંચાર ભલે ઓછો થયો હોય, પરંતુ બાહ્ય સંચાર વધ્યો છે. જેણે અહીં લગ્નના કોન્સેપ્ટ પર રોક લગાવી દીધી છે.
ભારતમાં છૂટાછેડાનો દર વિશ્ર્વમાં સૌથી ઓછો છે. જો કે, છેલ્લા કેટલાક વર્ષોમાં દેશમાં છૂટાછેડાના કેસમાં ઝડપથી વધારો થયો છે. વુમનના ’પ્રોગ્રેસ ઓફ ધ વર્લ્ડસ વુમન’ રિપોર્ટ જણાવે છે કે ભારતમાં છૂટાછેડાનો દર ૧.૧ ટકા છે. સરેરાશ ૧૦૦ યુગલોમાંથી ૧ યુગલ છૂટાછેડા લે છે. તેમાં પણ મોટા ભાગના લગ્ન વ્યભિચાર અને અસંગતતાના કારણે તૂટી રહ્યા છે. લગ્ન અથવા સંબંધમાં છેતરપિંડી કરવા માટે લોકો પાસે તેમના પોતાના કારણો હોવા જોઈએ. પરંતુ કેટલાક સર્વે મુજબ ઘરેલુ હિંસા, કોમ્યુનિકેશન ગેપ, ધ્યાનનો અભાવ, એકલતા, બાળકોની જવાબદારી, શારીરિક અસંતોષ, ભાવનાત્મક જોડાણનો અભાવ, નાની ઉંમરે લગ્ન કરી લેવા, ખોટા કારણોસર લગ્ન કરવા, મૂળભૂત મૂલ્યો પર મતભેદ, વિવિધ કારણોને લીધે. જીવનની પ્રાથમિક્તાઓ, સામાન્ય રસનો અભાવ, સંબંધોમાં ઉત્તેજનાનો અભાવ, કારકિર્દીની સિદ્ધિ, લોકો લગ્નેત્તર તરફ જાય છે. પરંતુ આ બધામાં સામાન્ય કારણ શારીરિક જરૂરિયાતો પૂરી ન થવાનું છે, લગ્નેતર સંબંધો પણ શરૂ થઈ જાય છે.